ANNA GERMAN

• Serial fabularny
• Produkcja:
  Rosja, Ukraina
• Rok produkcji:
  2012
• Premiera:
  2013. 02. 22
• Gatunek:
  Film biograficzny
• Język:
  rosyjski, polski, włoski
• Barwny, 10 odcinków x ok. 50 min
  
  Okres zdjęciowy w Polsce: październik 2011.
  Lokacje: Warszawa, Wrocław.

Legitymowała się dyplomem magistra geologii Uniwersytetu Wrocławskiego, studia ukończyła z wyróżnieniem, ale swoje życie poświęciła śpiewaniu. "Śpiew jest dla mnie radością życia..." - mówiła w jednym z wywiadów. Obdarzona niezwykłym głosem miała swój własny niepowtarzalny styl, z wielkim powodzeniem występowała w Europie Zachodniej, w krajach obozu socjalistycznego, ale także w USA, Kanadzie, Australii. Śpiewała w siedmiu językach, zdobywała nagrody, podbijała serca publiczności w San Remo, Ostendzie, Cannes, Neapolu, Bratysławie, Opolu, Kołobrzegu, Zielonej Górze. Miała u swych stóp cały świat, a jednocześnie była osobą skromną, cichą, niezwykle serdeczną i uśmiechniętą - tak mówią ci, którzy ją podziwiali i znali osobiście. Pozostawiła po sobie niezapomniane piosenki, m.in.: "Wróć do Sorrento", "Tańczące Eurydyki", "Człowieczy los". Zmarła w 1982 roku, w wieku 46 lat, przegrywając walkę z ciężką chorobą.
Pięknie filmowany i wzruszający dziesięcioodcinkowy serial fabularny zrealizowany w koprodukcji rosyjsko - ukraińskiej, przedstawia fascynującą i tragiczną historię życia Anny German. W tytułową postać znakomicie wcieliła się Joanna Moro, urodzona w Wilnie w 1984 r. polska aktorka, absolwentka warszawskiej Akademii Teatralnej, znana szerszej rzeszy widzów m.in. z "Klanu", "Plebanii", "Na dobre i na złe", "Londyńczyków", "Barw szczęścia".
Serial "Anna German" otwiera scena, w której bohaterka śpiewa dla sporej publiczności melancholijną piosenkę "Wrócić do Sorrento", jej występ spotyka owacyjne przyjęcie. Jest rok 1967. Po wielkim sukcesie na festiwalu w San Remo, piosenkarka została okrzyknięta nową gwiazdą europejskiej sceny. Szwajcaria, Francja, USA, zewsząd zaczęły napływać propozycje kontraktów. Artystkę czekało długie tournée po świecie. Ale to właśnie wtedy wydarzył się tragiczny wypadek samochodowy, który na trzy lata wyłączył Annę German z życia artystycznego.
Pierwsze cztery odcinki serialu opowiadają historię rodziny Germanów od 1938 do 1944 roku. Anna German przyszła na świat w Uzbekistanie, 14 lutego 1936 roku. Jej ojciec był Niemcem, urodził się w Łodzi, będącej wówczas pod zaborem rosyjskim. Matka, Irma Martens, wywodziła się z osiadłej na Żuławach rodziny holenderskich osadników. Martensowie wyemigrowali pod naporem pruskim z Żuław do Rosji. Osobowość Anny German kształtowały właśnie różne narodowości i różne miejsca, niezwykła mieszanka kulturowa.
Każdy odcinek rozpoczyna się sceną wypadku samochodowego na Autostradzie Słońca. Auto, które prowadzi Renato, uderza z impetem w balustradę.

Odcinek 1: W 1938 roku, w przededniu wojny, Stalin wydaje rozkaz o likwidacji obcych szpiegów - czyli wszystkich, którzy legitymowali się niemieckim, japońskim, bądź polskim pochodzeniem. Eugen German jako Niemiec zostaje aresztowany. Dokonuje tego szkolny przyjaciel Irmy, który kiedyś sympatyzował z nią i wszelkimi sposobami próbuje ją odzyskać. Młoda kobieta czuje się osaczona, nie ma pojęcia, jaki los spotkał jej męża. Ucieka z matką i małą Anią do Taszkientu, gdzie do tutejszego więzienia eskortują wszystkich aresztowanych. Ma nadzieję, że uzyska jakieś wieści o mężu. Mała Ania od najmłodszych lat uwielbia śpiewać. Jej najlepszym słuchaczem był ojciec, którego teraz zabrakło. Dziewczynka odczuwa ogromną tęsknotę za nim i na swój dziecięcy sposób próbuje go odnaleźć.
Odcinek 2: Jest rok 1938. Irmie Germanowej wraz z matką i córką Anią udaje się dotrzeć do Taszkientu. Stara się uzyskać jakiekolwiek informacje o mężu. Udaje się jej dotrzeć do Zarządu NKWD. Na razie szczęście jej sprzyja. Trafia na majora, którego mała Ania oczarowała rozmową w pociągu. Major poleca Irmie zmienić narodowość, jeśli nie chce zakwalifikować się jako wróg ludu i znaleźć się z rodziną w obozie. Ostrzega ją, że szef NKWD w Urgenczu gwałtownie jej poszukuje. Wkrótce dowiaduje się, że jej mąż dostał surowy wyrok - 10 lat bez prawa korespondencji. Irma nie zdaje sobie sprawy z faktu, że w enkawudzistowskim żargonie oznacza to rozstrzelanie. Nie ustaje w poszukiwaniach męża w różnych więzieniach. Pragnie przekazać mu paczkę, ale wszędzie jest odsyłana z kwitkiem. Umiera młodszy syn Germanów. Zrozpaczona Irma ucieka wraz z Anią i swoją matką z Taszkientu do Kazachstanu, do miejscowości Dżambuł. Ania chodzi do szkoły, w której. Irma uczy niemieckiego. Niestety, przez cały czas jest narażona na szykany jako Niemka. Irma już wie, że niemiecki rodowód oznacza wyrok śmierci. Załatwia zmianę nazwiska i pochodzenia. Od tej pory ona, jej matka i córka są Rosjankami pochodzenia holenderskiego i nazywają się Martens. Mała Ania ciągle biega na dworzec kolejowy i szuka ojca wśród żołnierzy wracających z frontu. Czekając na przyjazd pociągu śpiewa, czym budzi powszechną sympatię. Wreszcie znajduje zastępczego ojca - Hermana Bernera, oficera Wojska Polskiego. Poznaje też innych Polaków. Do Dżambułu trafia również Walentin. Jest szefem tutejszej komórki NKWD. Organizuje grupę donosicieli, którzy mają pilnować w mieście praworządności. Ania spotyka go przypadkowo. Ostrzega matkę. Irma jest przerażona. Herman Berner - Polak zakwaterowany w jej domu - proponuje Irmie ucieczkę z Dżambułu i zmianę nazwiska poprzez fikcyjne małżeństwo.
Odcinek 3: Ania zaprzyjaźnia się z Hermanem Bernerem, który opowiada jej o Polsce. Berner bardzo pomaga rodzinie Ani. Oddaje kartki żywnościowe. Zawiera małżeństwo z Irmą. Niestety, dostaje powołanie do Pierwszej Dywizji Wojska Polskiego. Umawia się z nią w Warszawie, po wojnie. Donosy ze szkoły pomagają Walentinowi wpaść na trop Irmy. Znów zaczyna ją prześladować. Nie mogąc zaszkodzić Irmie, szuka powodu, by aresztować jej matkę. Ponieważ jest ona menonitką, można ją zatrzymać za działalność sekciarską. Przy pomocy znajomej Polki - Jadwigi, Irmie udaje się uciec z Dżambułu. Wyrusza z rodziną do Warszawy. Odnajduje matkę Hermana Bernera, ale ona nie ma jednak żadnych wieści o synu. Irma na próżno próbuje znaleźć pracę w Warszawie. Wszędzie odsyłają ją z kwitkiem i radzą jechać do Wrocławia. Jest rok 1955. Ania wraz z koleżanką rozpoczyna studia na Wydziale Geologii Uniwersytetu Wrocławskiego. W życiu rodziny znów jednak pojawia się Walentin. Chcąc odnaleźć Irmę, poprosił o przeniesienie do pracy w Polsce. Przygotował się solidnie do spotkania. Ma zawiadomienie z ministerstwa, że Irma została wdową. Herman Berner zginął w 1943 roku w bitwie pod Lenino.
Odcinek 4: Ania dowiaduje się, że Herman Berner zginął pod Lenino niedługo po weselu w 1943 roku. Matka i babcia postanawiają opowiedzieć wreszcie, co się stało z jej ojcem. Dziewczyna ma żal do nich, że tak łatwo uwierzyły w jego śmierć. Ania pilnie studiuje geologię. Podczas praktyki kolega Piotrek słyszy jej śpiew. Namawia ją, by wystąpiła w klubie studenckim. Z powodu tremy i obecności Piotrka, debiut okazuje się porażką. Dziewczyna postanawia, że już nigdy nie będzie śpiewać. Przyjaciółka Janka wie jednak, że śpiewanie jest jej powołaniem. Umawia ją na przesłuchanie w Teatrze Estrady, gdzie Ania bardzo się wszystkim podoba. Śpiewa i uczy się. Kiedy pewnego dnia przygotowuje się do egzaminu na plaży nad rzeką, poznaje Zbyszka, swego przyszłego męża. Młody naukowiec jest nią zachwycony. Ania, znając jego stosunek do osób powiązanych z estradą, nie chce go oszukiwać i postanawia więcej się z nim nie spotykać.
Odcinek 5: Jest rok 1959. Ania studiuje na Wydziale Geologii Uniwersytetu Wrocławskiego i aktywnie działa w teatrze studenckim Kalambur, współpracuje także z Estradą Wrocławską. Kiedy pewnego dnia występuje solo, odnosi sukces. Zostaje zaproszona na koncerty do Warszawy. Katarzyna Gaertner proponuje młodej piosenkarce wykonanie swojego nowego utworu "Eurydyki". Piosenka staje się przebojem. Ania nagrywa "Eurydyki" w Polskim Radiu. W Warszawie przypadkowo spotyka Zbyszka. Wyjaśniają sobie nieporozumienia. Ania kończy studia. Z dyplomem magistra geologii w kieszeni chce wreszcie powiedzieć mamie i babci, co jest jej prawdziwym powołaniem. Po kolejnym koncercie w Warszawie Zbyszek przychodzi z gratulacjami. Ania oznajmia mu, że nie zrezygnuje ze śpiewania. Chłopak nie daje za wygraną. Oświadcza się jej.
Odcinek 6: Rok 1964. Festiwal w Opolu. Anna odnosi sukces: zdobywa drugą nagrodę w kategorii piosenki aktorsko-literackiej za utwór "Tańczące Eurydyki". Jej popularność rośnie, zaczyna koncertować również za granicą. Męczą ją ciągłe podróże. Zbyszek prosi ją o rękę. Anna pragnie zostać w kraju, ale dostaje kolejną propozycję: wyjazd do Włoch i występ na festiwalu w San Remo. Chcąc odwdzięczyć się matce i babci za opiekę i poświęcenie, podpisuje intratny, trzyletni kontrakt z Compania Discografica Italiana. Jej życie osobiste znów się komplikuje.
Odcinek 7: Producent Pietro Carriaggi usłyszawszy głos Anny German, chce dzięki artystce zaistnieć w branży muzycznej. W tym celu przygotowuje szeroko zakrojoną kampanię reklamową, przez rok urządza sesje zdjęciowe, konferencje prasowe, żeby wypromować tajemniczą Polkę o anielskim głosie. Anna jest tym zmęczona. Chce wrócić do domu. Przedtem jednak ma wystąpić na festiwalu w San Remo. Zachwycona głosem Anny German publiczność przyznaje jej nagrodę Oscara Sympatii 1967. Anna dostaje również propozycję uczestnictwa w festiwalu piosenki neapolitańskiej i nagrania płyty. Największe sceny europejskie stają przed nią otworem. W czasie powrotu do Bolonii, ulega tragicznemu wypadkowi samochodowemu i doznaje skomplikowanych obrażeń.
Odcinek 8: Anna przebywa w szpitalu w Bolonii. Znajduje się w stanie śpiączki, jest połamana. Lekarze tracą nadzieję, że się obudzi. Pacjentka zostaje odesłana do klasztoru, pod opiekę zakonnic. W końcu odzyskuje jednak przytomność. Zbyszek z Irmą zabierają Annę do Warszawy. Anna musi cztery miesiące przebywać w gipsie. Dostaje mnóstwo listów od swoich wielbicieli w kraju i za granicą. Po zdjęciu gipsu, lekarze stawiają diagnozę, że Anna już nigdy nie będzie chodzić. Zbyszek zabiera narzeczoną ze szpitala do mieszkania, które przydzieliło im ministerstwo. Oboje wierzą w to, że piosenkarka wróci do zdrowia i że będzie śpiewać. Biorą ślub i razem walczą, by Anna odzyskała władzę w nogach.
Odcinek 9: Anna odzyskuje sprawność i zdrowie. Nagrywa płyty, występuje. W 1972 r. w Zakopanem wychodzi za mąż za Zbyszka Tucholskiego. Zwierza się mężowi, że bardzo chciałaby mieć dziecko. Zbyszek jest przerażony. Ciąża stanowi zagrożenia dla zdrowia żony. Anna dostaje propozycję wyjazdu na tournee do Związku Radzieckiego. Zdobywa tam ogromną popularność i poznaje swoją najlepszą przyjaciółkę - autorkę tekstów Annę Kaczalinę. Rosjanie proponują Annie obywatelstwo i pozostanie w Związku Radzieckim, ale piosenkarka odmawia. W 1975 rodzi synka Zbyszka Iwarra. Jest szczęśliwa, ale znów zaczyna odczuwać bóle w nodze. Jedzie do Moskwy, by nagrać do filmu piosenkę, napisaną przez przyjaciółkę. Tam dowiaduje się, że jest chora na raka.
Odcinek 10: Anna nie poddaje się. Nikomu nie mówi o diagnozie moskiewskich lekarzy. Mimo choroby dużo występuje, nawet za granicami. Trafia do szpitala. Udaje jej się wrócić do zdrowia. Koncertuje w Polsce, Związku Radzieckim, USA, Kanadzie i Australii. Choroba postępuje. Anna przyjmuje chrzest według obrządku Adwentystów Dnia Siódmego. Przeczuwa, że nie zostało jej wiele czasu i postanawia załatwić wszystkie zaległe sprawy życiowe, między innymi odnaleźć grób ojca. [TVP]

Zwiastuny i fragmenty serialu

pokaż

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj