NIKT NIE JEST WINIEN
- Film fabularny
- Produkcja:Polska
- Rok produkcji:1986
- Premiera:1988. 08.
- Gatunek:Film psychologiczny
- Barwny, 2209 m, 77 min
Sławny pisarz Ryszard mieszka z żoną Różą i synkiem Adasiem w willi nad morzem. Stara się ukryć, że od dłuższego czasu nie potrafi przełamać niemocy twórczej. Od lat nie napisał słowa. Odcinając kupony od popularności zdobytej dzięki wcześniejszym dokonaniom, pozoruje ciężką pracę nad wielkim epokowym dziełem... Przed paroma dniami z odwiedzinami przybył do nich Stach, kolega Ryszarda po piórze, dobrze zapowiadający się, młodszy od niego literat. Róża, doskonale wyczuwająca schyłek pisarskiej kariery męża, nader gorliwie zabawia coraz śmielszego wobec niej Stacha i robi mu pewne (nadzieje, co prawda nie pozbawione tajemniczej dwuznaczności. Ryszard jest wyraźnie zaniepokojony zachowaniem ich obojga... Któregoś południa, przy kawie na werandzie, Róża prowokuje dyskusję na temat niedawno przeczytanych przez nią artykułów Henryka, ich wspólnego znajomego, publicysty, który ostatnio zajmuje się zjawiskami telepatii i ksenomimii. Ryszard uważa, że to nienaukowe, bzdury. Stach jednak jest odmiennego zdania, ale nie może kontynuować dyskusji, gdyż - wezwany przez wydawcę do Berlina - musi pójść do swego pokoju spakować się. Miedzy małżonkami dochodzi do ostrej awantury. Ryszarda trawi zazdrość... Niedługo potem widzi przez okno Stacha wsiadającego do samochodu. Siedząca za kierownicą Róża natychmiast rusza. W czasie spaceru po plaży kobieta oznajmia Stachowi, że właściwie już dawno opuściła Ryszarda. Kiedy zakochany Stach zapewnia ją o swoim uczuciu, ona zaskakuje go pytaniem, czy umiałby zabić jej męża... Po powrocie do willi Stach informuje Ryszarda, że Róża do niego nie wróci. Rozwścieczony mąż napada na niego z furią. Powalonym i nie dającym znaku życia rywalem każe zająć się swemu szoferowi, a sam, jak ma to w zwyczaju, dla ochłonięcia wypływa łodzią w morze. Po powrocie zastaje w ogrodzie szofera, który właśnie odstawił na bok łopatę i dla zatarcia śladów ubija stopami grunt. Kończąc robotę niezwłocznie upomina się o wynagrodzenie za udzielenie pomocy i żąda od pisarza połowy jego majątku... Będąc z wizytą u Róży w hotelu, szofer usiłuje także od niej wyciągnąć pieniądze. Róża radzi mu przede wszystkim milczeć, a w sprawie zapłaty odsyła go do Henryka... Ten wkrótce zjawia się w willi Ryszarda, powołując się na otrzymane od Róży telefoniczne zaproszenie. Jest zdziwiony, kiedy dowiaduje się, że kobieta wyjechała. Tymczasem Ryszard, pragnąć pozbyć się szofera, wręcza mu dwa spore pliki banknotów... Prowadząc z Henrykiem rozmowy o ksenomimii pisarz spostrzega wykonywane przez kolegę raz po raz dziwne gwałtowne gesty. Zagadnięty o przyczy-nę Henryk odwołuje się do podszeptów podświadomości i telepatycznego przekazu uczuć ze strony bliżej nieokreślonej osoby... Kiedy obaj przechodzą z willi na taras, Henryk nagle potyka się i przewraca Ryszarda. Pisarz traci przytomność, a nadbiegający szofer ostro gani Henryka, po czym domaga się od niego pieniędzy. Hen-ryk jednak uważa, że wystarczająco dużo wyłudził on przedtem od Ryszarda... Przy obiedzie, gdy Ryszard odzyskał świadomość, Henryk kwestionuje świeżość podanej ryby, czym doprowadza pisarza do stanu silnego wzburzenia. Mały Adaś prowadzi Henryka do ogrodu, by mu pokazać pięknie usypaną mogiłę. Dogania ich zirytowany Ryszard i z impetem zaczyna rozkopywać grób... Siedząc każdy krok pisarza, Henryk znajduje na maszynie do pisania kartkę z tekstem: "Nikt nie jest winien mojej śmierci". Bez namysłu biegnie nad brzeg morza i widzi z oddali strzelającego do siebie Ryszarda, którego ciało osuwa się z łodzi do wody... Po powrocie do willi Róży i Stacha nadchodzi do niego depesza wzywająca go pilnie do wydawcy. Czas nagli. Szofer niezwłocznie odwozi go w kierunku stacji, ale po drodze uzmysławia mu, że wyjazd jest ryzykowny, bo kiedy powróci, może już Róży nie zastać na miejscu. Stach rezygnuje z dalszej jazdy, wyskakuje z samochodu i biegnie w stronę willi... Znalazłszy się wreszcie sam na sam z Henrykiem Róża marzy tylko o tym, aby czym prędzej zasnąć i śnić, że to wszystko zdarzyło się naprawdę. Henryk ją uspokaja, że tak właśnie było... W lustrze między kochankami pojawia się odbicie sylwetki Ryszarda...
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseria
- Reżyser II
- Współpraca reżyserska
- Scenariusz
- Zdjęcia
- Operator kamery
- Współpraca operatorska
- Laboratorium
- Scenografia
- Współpraca scenograficzna
- Dekoracja wnętrz
- Współpraca dekoratorska
- Atelier
- Kostiumy
- Współpraca kostiumograficzna
- Muzyka
- Wykonanie muzyki
- Dyrygent
- Konsultacja muzyczna
- Realizacja nagrań
- Dźwięk
- Współpraca dźwiękowa
- Montaż
- Współpraca montażowa
- Charakteryzacja
- Współpraca charakteryzatorska
- Opieka artystyczna
- Kierownictwo produkcji
- Kierownictwo produkcji II
- Współpraca produkcyjna
- Produkcja
- Obsada aktorskaRyszardRóża, żona Ryszardaszofer RyszardaGabrysia, pomoc domowa w domu RyszardaHenrykStachfotograf AntoniAdaś, syn Róży i RyszardaAleksandra Rembowskadziewczynka, wielbicielka twórczości Ryszardadziewczynka, wielbicielka twórczości Ryszarda
Pierwowzoryschowaj
Pierwowzór | |
WILLA NAD MORZEM | |
Opowiadanie | |
Autor | Stefan Grabiński |