LE SCAPHANDRE ET LE PAPILLON
- Tytuł polski: MOTYL I SKAFANDER
- Film fabularny
- Produkcja:Francja, USA
- Rok produkcji:2007
- Język:francuski
- Barwny, 112 min
Zrealizowana na podstawie faktów opowieść o człowieku, który po udarze mózgu doznał rozległego paraliżu, zachowując
pełnię władz umysłowych. Jedyną sprawną częścią jego ciała pozostała lewa powieka. Dzięki niej oraz pomocy oddanej
sekretarki napisał książkę o swoim życiu.
"Ten film jest dziwnie lekki, choć mówi o sytuacji potwornej - o życiu po katastrofie, nieodwracalnie zredukowanym
do minimum. Właśnie w tej lekkości zawiera się cały sens. Wynika ona z samej materii filmowej, nie z przyjętego
z góry metafizycznego czy religijnego pocieszenia, choć żadnego pocieszenia tu się nie wyklucza" - napisał po premierze
"Motyla i skafandra" jeden z krytyków. Głównym bohaterem dzieła Schnabla jest Jean - Dominique Bauby
(dla przyjaciół Jean - Do), czterdziestotrzyletni redaktor naczelny pisma "Elle", a prywatnie miłośnik dobrej kuchni,
szybkich samochodów i pięknych kobiet, tudzież ojciec trójki dzieci, z którymi już nie mieszka. Jednak nie pełne
zmysłowych uciech życie paryskiego bon vivanta stanowi przedmiot fabuły. Jest nim zaś to, co stało się wówczas,
kiedy w wyniku udaru mózgu Bauby'ego dotknął paraliż całego ciała z wyjątkiem powieki lewego oka. Mimo tak
poważnego uszkodzenia mózgu, zdolność myślenia, odczuwania, pamięć i wyobraźnia nie doznały uszczerbku.
Dzięki ofiarności kilku osób oraz specjalnemu systemowi komunikacji, poszkodowany zdołał nie tylko nawiązać
łączność ze światem, ale nawet napisać książkę, na podstawie której Julian Schnabel zrealizował swój film.
Wielką zaletą tego ostatniego jest unikanie taniego sentymentalizmu i moralizatorstwa. Reżyser starał się dochować
wierności literackiemu oryginałowi, w którym - oprócz kilku niewesołych refleksji i nuty żalu z powodu popełnionych
w życiu błędów - znalazło się miejsce na sporo humoru oraz na marzenia godne raczej hedonisty niż pokutnika.
Powszechny zachwyt krytyki wzbudziła też praca polskiego operatora Janusza Kamińskiego, którego kreatywności
film zawdzięcza swój autentyczne niezwykły kształt wizualny. Spora część fabuły przedstawiona jest z punktu
widzenia sparaliżowanego Bauby’ego, oglądającego świat wyłącznie przez jedno oko, często łzawiące, widzące
nieostro, mrugające. W roli głównego bohatera wystąpił zmieniony prawie nie do poznania Mathieu Amalric, a partnerują
mu m.in. żona Romana Polańskiego Emmanuelle Seigner (jako matka dzieci Bauby’ego), Max von Sydow (jego filmowy
ojciec) oraz Niels Arestrup. "Motyl i skafander" uhonorowano m.in. czterema nominacjami do Oscara, dwiema
nagrodami na festiwalu w Cannes (w tym za reżyserię) oraz dwoma Złotymi Globami.
Grudzień 1995 roku. Jean - Dominique Bauby, redaktor naczelny magazynu "Elle" i francuski celebryta, doznaje
rozległego udaru mózgu, w wyniku którego zapada w śpiączkę. Kiedy po wielu dniach się budzi, z przerażeniem
stwierdza, że nie potrafi mówić i nie czuje swego ciała. Diagnoza lekarzy brzmi złowieszczo - pacjent cierpi na bardzo
rzadki "syndrom zamknięcia mózgu". Może wprawdzie myśleć, mieć uczucia, funkcjonuje wyobraźnia i pamięć,lecz ciało
jest zupełnie sparaliżowane. Bauby może mrugać jedynie lewą powieką. Jedna z jego opiekunek opracowuje specjalny
system, dzięki któremu eksnaczelny "Elle" może nawiązać łączność ze światem. Trzeba mu tylko wolno czytać kolejne
litery (zaczynając od najczęściej występujących) i kiedy pacjent mrugnie, zapisywać konkretną literę na kartce. Tak
z zamkniętego w skafandrze paraliżu ciała wydostają się na wolność motyle myśli, uczuć, snów i marzeń. Po pewnym
czasie system sprawdza się na tyle, że Bauby postanawia wywiązać się z zawartej przed wypadkiem umowy na napisanie
książki. Nie będzie to jednak planowana wcześniej współczesna wersja "Hrabiego Monte Christo", ale opowieść
na zupełnie inny temat. [TVP]
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- ReżyseriaJulian Schnabel
- Scenariuszna podstawie powieści Jean-Dominique'a Bauby
- Zdjęcia
- ScenografiaMichel EricLaurent Ott
- MuzykaPaul Cantelon
- Obsada aktorskaMathieu AmalricJean-Dominique BaubyEmmanuelle SeignerCeline DesmoulinsMarie-Josee CrozeHenriette DurandAnne ConsignyClaudePatrick Chesnaisdoktor LepageJean-Pierre CasselMax von SydowJean-Philippe Ecoffeydoktor Mercier
Nagrodyschowaj
- 2007Cannes (MFF)-Wielka Nagroda Techniczna
- 2007Bydgoszcz (od roku 2010; w latach 1993-99 Toruń; w latach 2000-09 Łódź) (Międzynarodowy Festiwal Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych "Plus Camerimage")-"Złota Żaba" w Konkursie Głównym
- 2007Sztokholm (Międzynarodowy Festiwal Filmowy)-Nagroda za zdjęcia
- 2008Oscar (Nagroda Amerykańskiej Akademii Sztuki Filmowej)
nomnacja w kategorii: Najlepsze zdjęcia - 2008Cezar (Nagroda Francuskiej Akademii Sztuki Filmowej)
nominacja w kategorii: Najlepsze zdjęcia