KTOKOLWIEK WIE...
- Film fabularny
- Produkcja:Polska
- Rok produkcji:1966
- Premiera:1966. 10. 14
- Gatunek:Film psychologiczny
- Czarno-biały, 2702 m, 95 min
Lokacje: Warszawa (m.in. Pałac Kultury i Nauki, dworzec Warszawa Śródmieście, skrzyżowanie ulic Jasna i Zgoda), Gdańsk (zakłady telewizyjne T-18 we Wrzeszczu przy ul. Mickiewicza).
"Jest to film jednej, może dwu większych ról i stu epizodów" - tak określił "Ktokolwiek wie..." jego twórca, Kazimierz Kutz. Zgodnie z intencją reżysera powstał utwór, w którym bohaterów jednostkowych zastąpili zbiorowi - polskie społeczeństwo oraz media. Pretekstem do ukazania mechanizmów nimi rządzących stało się "śledztwo" w sprawie zaginięcia młodej dziewczyny, prowadzone przez świeżo upieczonego dziennikarza. Fabuła "Ktokolwiek wie..." podobnie jak w "Obywatelu Kane" Orsona Wellesa ma charakter pretekstowy.
Do pewnej redakcji zgłasza się kobieta. Napotkanego dziennikarza prosi o pomoc w odnalezieniu młodszej siostry. Dziewczyna przed kilku dniami zaginęła. Nikt nie wie, co się z nią stało: ani koleżanki z pracy, ani gospodyni, u której kątem mieszkała. Jedynym śladem jest zdjęcie dziewczyny, stare i niewyraźne. Młody dziennikarz, aby odnaleźć zaginioną, musi dotrzeć do ludzi, którzy ją znali; spenetrować środowiska, w których się obracała, poznać jej przeszłość. Podobnie jak w arcydziele Wellesa poszukiwania głównego bohatera stanowią jedynie klucz do ukazania spraw donioślejszych i uniwersalnych. W filmie Kutza o dziejach zaginionej Marysi Ruśniak widz dowiaduje się niewiele. Jej los i motywy postępowania do końca pozostają zagadką. O wiele więcej reżyser mówi o współczesnej mu Polsce i jej mieszkańcach. Wskazuje na ich egoizm i znieczulicę. Pokazuje zaskakujące w dobie socjalistycznej równości kontrasty, nie tylko mentalne - także materialne. Demaskuje wreszcie obojętność i cynizm wielkiej machiny środków masowego przekazu, traktującej człowieka jak przedmiot, a jego dramaty jako doraźną pożywkę dla zgłodniałej sensacji publiczności.
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseria
- Reżyser II
- Współpraca reżyserska
- Scenariusz
- Zdjęcia
- Operator kamery
- Współpraca operatorska
- Laboratorium
- Scenografia
- Współpraca scenograficzna
- Atelier
- Kostiumy
- Współpraca kostiumograficzna
- Muzyka
- Dźwięk
- Montaż
- Współpraca montażowa
- Charakteryzacja
- Współpraca charakteryzatorska
- Kierownictwo produkcji
- Kierownictwo produkcji II
- Współpraca produkcyjna
- Produkcja
- Obsada aktorskadziennikarzStefa, siostra zaginionej Marii RuśniakWisia, pracownica fabryki telewizorówpracownica fabryki telewizorówkrawcowaGierczycha, sąsiadka RuśniakówEla, uczestniczka wycieczki etnografówpraczka dziennikarzadziewczyna z parasolkąHelena Pierzchałowaredaktor naczelny"Sobiekról"szef zmiany w fabryce telewizorówCzesław Pierzchałaoficer MOkierownik szkoły w rodzinnej wsi Ruśniakówksiądz prowadzący pielgrzymkędziennikarz telewizyjny, przyjaciel bohateraL Biedrzyckisekretarka w sądzie"Inspektor"pracownica fabryki telewizorówsędziaA Kąkolewskidziennikarz w redakcji bohaterapracownica fabryki telewizorówdziewczyna z paczki "Sobiekróla"mąż Stefydziennikarz w redakcji bohateraadwokat Zdzisław Chojnacki, pełnomocnik Pierzchałowejetnograf; w napisach inicjał imienia: I.dziennikarz w redakcji bohateraoperator na planie programu o zaginięciu RuśniakowejI WiśniewskaM Żurawińskadziennikarz w redakcji bohatera; nie występuje w napisachpracownica fabryki telewizorów; nie występuje w napisachnie występuje w napisach
