PRĘGI
- Film fabularny
- Produkcja:Polska
- Rok produkcji:2004
- Premiera:2004. 10. 08
- Gatunek:Film psychologiczny
- Barwny (negatyw: Eastman Kodak), 91 min
Lokacje: Warszawa (m.in. Bazylika Najświętszego Serca Jezusa przy ul. Kawęczyńskiej 53 na Pradze, osiedle Służew nad Dolinką, park Frascati, restauracja "Biblioteka w budynku BUW na Dobrej 56/66), Komorowo (dom Winklerów), Tatry (Dolina Kościeliska, Okno Pawlikowskiego).
"Pręgi" to współczesny dramat psychologiczny opowiadający o dojrzewaniu do ojcostwa, a także o tym, jak dzieciństwo determinuje nasze dorosłe życie.
Bohaterem filmu jest trzydziestoletni Wojciech, mężczyzna ambitny i samodzielny, a jednak izolujący się od świata i ludzi. Wychowany w dzieciństwie przez sadystycznego ojca, notorycznie bity, zbudował mur. Życie wypełnia mu chodzenie po jaskiniach i pisanie tekstów do gazet. W oczach rówieśników, kolegów z bazy, jest silny, bezkompromisowy, cyniczny. W głębi duszy to wrażliwiec, który cały czas ucieka. Żyje sam, bo tak łatwiej i bezpieczniej. Nie ma miłości, nie ma rodziny, a więc zagrożenia, ze mógłby powielić błędy własnego ojca i stać się dla swoich dzieci taki sam, jak jego ojciec dla niego, l nawet gdy ta miłość się pojawia, Wojciech broni się... Bo w każdym lustrze, w które spogląda, widzi twarz swojego ojca...
Film rozgrywa się w dwóch płaszczyznach czasowych.
Pierwsza - retrospektywna, przedstawia przełomowy okres dzieciństwa bohatera.
Poznajemy najbliższe otoczenie chłopca: szkołę, kościół, dom. Jest rok 1984. Wojtuś ma trzynaście lat. Jest normalnym, prawidłowo rozwijającym się nastolatkiem. Jak każdy chłopak w tym wieku lubi płatać figle, jednak w odróżnieniu od kolegów, za wszystko jest karany.
Matka Wojtka zmarła zaraz po porodzie, więc ojciec musi "wychować syna na człowieka". Do tego celu często używa pejcza, szukając za każdym razem pretekstu do swoich sadystycznych praktyk. Nie jest to jednak li tylko wyrachowanie. Ojciec, w głębi duszy, kocha Wojtusia, kupuje mu na komunię magnetofon (obok pejcza główny rekwizyt w filmie - to na niego Wojtuś będzie nagrywał ojca), zawsze stawia się na wezwanie nauczycielki, martwi się, kiedy syn jest chory lecząc go starymi metodami, wysyła do spowiedzi. Jest głęboko przekonany, ze metody wychowawcze, które stosuje, są słuszne.
W tym sensie "Pręgi" to także, a może przede wszystkim, dramat ojcostwa... Ojciec chce obudzić w synu odwagę, a budzi strach. Niestety otoczenie chłopca też nie jest mu przyjazne. Zamiast ze zrozumieniem, spotyka się z głupotą. Nauczycielki -działaczki, ksiądz, dla którego spowiedź jest szansą wyciągnięcia z dzieci świńskich grzeszków, lekarz - erotoman. Jedyną bratnią duszą jest kolega ze szkolnej ławki -Bartek -jedyna przyjaźń, która przetrwa lata.
Te przykre życiowe doświadczenia zbiegają się z dojrzewaniem Wojtusia. Ale nawet pierwsza młodzieńcza fascynacja okazuje się porażką: dziewczyna kpi z niego, pierwszy pocałunek nie pozostawia miłego wspomnienia. Wszystko to sprawia, że Wojtuś ucieka z domu...
Druga część filmu dzieje się już współcześnie.
Dorosły Wojciech ma swoje dziwactwa, samotnie wynajmuje ciasne mieszkanko, nie uznaje kompromisów z sąsiadami, parapet okienny ma najeżony gwoździami przeciw gołębiom, ale nieźle radzi sobie w codziennym życiu.
Podczas jednego z pobytów w górach, gdzie od lat razem z Bartkiem zdobywają jaskinie, spotyka Tanie, l ona ma swój ból: matkę, która nie potrafi pogodzić się z przemijaniem, zdziecinniałego ojca, który za wszelką cenę pragnie utrzymać córkę przy sobie. W jej domu panuje ciągła histeria, Tania musi często pełnić rolę katalizatora. Najbardziej brak jej wolności, powietrza, niezależności - tego czegoś, co jak jej się wydaje, nosi w sobie Wojciech.
Tania świadomie dąży do tego, by ich znajomość przybrała charakter związku. Ale Wojciech się broni. Unika kontaktów fizycznych, panicznie bojąc się odpowiedzialności, jaką byłoby ewentualne nieplanowane ojcostwo. Wojciech czuje, że doświadczenia z dzieciństwa na nim ciążą, mówi o niewidzialnych pręgach, które nosi na duszy, i które już nigdy nie znikną, boi się, że może dla swojego dziecka być takim potworem, jakim ojciec był dla niego. Co więcej w wielu sytuacjach zachowuje się podobnie: wpada w nieopanowany gniew, potrafi wybuchnąć, uderzyć.
Tymczasem ojciec, z którym Wojciech nie utrzymywał przez lata kontaktu, umiera. Wojciecha ogarnia rozpacz, widząc jego zwłoki w prosektorium. Lekarz przekazuje mu rzeczy osobiste ojca, wśród których jest kaseta magnetofonowa z wyznaniem ojca. Wojciech bierze udział w kameralnym pogrzebie, który przybiera kuriozalną formę, bo trumna nie chce się zmieścić w dole. Roztrzęsiony i przygnębiony, znajduje ukojenie w ramionach Tani. Te przeżycia sprawiają, że Wojciech zaczyna zastanawiać się nad sobą, nad własną przyszłością. Dochodzi do wniosku, że nie chce być sam, nie chce żyć ani umierać, jak jego ojciec. Odzyskuje wiarę, że z pomocą Tani pokona przeszłość.
[tekt eksplikacji reżyserskiej]
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseria
- Współpraca reżyserska
- Scenariusz
- Zdjęcia
- Operator kamery
- Asystent operatora obrazutechniczny
- Oświetlenie
- Wózkarz
- Obsługa agregatu
- Korekcja barwnaSteve Kent
- Negatyw
- Obróbka obrazucyfrowa
- Transferone-light - Spirit
- Naświetlanie
- Laboratoriumkierownictwo
- Scenografia
- Dekoracja wnętrz
- Kierownictwo budowy dekoracji
- Rekwizyty
- Kostiumy
- Asystent kostiumografa
- Muzyka
- Aranżacja
- Wykonanie muzykiMagdalena Kołodziejczykfletobój, rożek angielskigitara basowaharfafortepiandjumbe, tablaimprowizacja na gitarę
- DyrygentKrakowska Orkiestra KameralnaMichał DworzyńskiOrkiestra Polskiego Radia
- Konsultacja muzyczna
- Realizacja nagrańStudio S-5 Radia KrakówStudio Polskiego Radia S-4 i S-2współpracaGrzegorz Dzikiwspółpraca
- Dźwięk
- Asystent operatora dźwięku
- Imitator dźwiękuwspółpraca
- Realizacja dźwięku
- Zgranie dźwiękuDolbyDolbyDolby; współpracaDolby; współpraca
- Udźwiękowienie
- Montaż
- Współpraca montażowaw napisach określenie funkcji: Asystent montażysty
- Charakteryzacja
- Asystent charakteryzatora
- Opieka artystyczna
- Konsultacjaprawnad/s ubezpieczeń i bezpieczeństwa pracy; nie występuje w napisach
- Ewolucje kaskaderskie
- Transport
- Catering
- Public relationsrzecznik filmu
- Opracowanie graficzne
- Naświetlanienapisy
- Fotosy
- Kierownictwo produkcji
- Współpraca produkcyjnanie występuje w napisach
- Kierownictwo planu
- Dyżurny planu
- Script (Sekretariat planu)
- Sekretariat grupy zdjęciowej
- Administracja
- Kasjer
- Producent wykonawczy
- Producent
- KoproducentVision Film ProductionNon Stop Film ServiceNon Stop Film Service
- Produkcja
- Koprodukcja
- Współfinansowanie
- Dystrybucja
- Obsada aktorskaWojciech WinklerAndrzej Winkler, ojciec WojciechaTania12-letni Wojtek WinklerBartosz, przyjaciel Wojciecha12-letni Bartekproboszczredaktormatka Taniojciec Tanilekarzdoktor Sobański, przyjaciel Andrzeja WinkleraMaciakowa, sąsiadka Wojciechastarsza nauczycielkamłodsza nauczycielkamatka Bartkasekretarka redaktoraksiądz na pogrzebie Andrzeja Winklerauczestnik prywatki u Wojciechauczestnik prywatki u Wojciechauczestniczka prywatki u Wojciechagrabarzgrabarzkobieta w toalecietaternikdziewczyna taternikakuzyn Tani; także niewymieniony w napisach dubler Michała Żebrowskiego w scenach speleologicznychdziewczyna w parkuchłopak w parkuuczeń Maksiakuczeń AntoniakuczeńRenata Dąbkowskauczennica Kasiauczeńuczeńuczestniczka prywatki u Wojciechauczestniczka prywatki u Wojciechauczestnik prywatki u Wojciechauczestnik prywatki u Wojciechauczestniczka prywatki u WojciechaJarosław Pietrzak
Pierwowzoryschowaj
Pierwowzór | |
DIOBOŁ | |
Opowiadanie | |
Autor | Wojciech Kuczok |
W napisach filmu nie ma wzmianki o pierwowzorze literackim scenariusza, informacja pochodzi z wypowiedzi reżysera filmu podczas konferencji prasowej na festiwalu w Gdyni |
Variapokaż
Nagrodyschowaj
- 2004Gdynia (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych)-Wielka Nagroda "Złote Lwy"
- 2004Gdynia (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych)-Nagroda za zdjęcia
- 2004Gdynia (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych)-Nagroda za kostiumy
- 2004Gdynia (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych)-Nagroda za dźwięk
- 2004Gdynia (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych)-Złoty Klakier (nagroda Radia Gdańsk dla najdłużej oklaskiwanego filmu)
- 2004Gdynia (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych)-Nagroda Publiczności
- 2004Gdynia (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych)-Nagroda Festiwali i Przeglądów Filmu Polskiego za Granicą
za "wyjątkowy kunszt reżyserski" - 2004Syrenka Warszawska (nagroda Klubu Krytyki Filmowej SDP)-w kategorii filmu fabularnego
- 2005Złota Taśma (Nagroda Koła Piśmiennictwa Filmowego SFP)-w kategorii: film polski
za rok 2004 - 2005
- 2005
- 2005
- 2005
- 2005
- 2005
- 2005
- 2005
- 2005
- 2005
- 2005Orzeł (Polska Nagroda Filmowa)-Nominacja
w kategorii: najlepsza drugoplanowa rola kobieca; za rok 2004 - 2005Września (Ogólnopolski Festiwal Sztuki Filmowej "Prowincjonalia")-Nagroda Główna "Jańcio Wodnik" za najlepszy film fabularny
- 2005Września (Ogólnopolski Festiwal Sztuki Filmowej "Prowincjonalia")-"Jańcio Wodnik" za najlepszą rolę męską
- 2005Września (Ogólnopolski Festiwal Sztuki Filmowej "Prowincjonalia")-"Jańcio Wodnik" za muzykę
- 2005Września (Ogólnopolski Festiwal Sztuki Filmowej "Prowincjonalia")-Nagroda Dziennikarzy
- 2005Września (Ogólnopolski Festiwal Sztuki Filmowej "Prowincjonalia")-Nagroda Specjalna Organizatorów
- 2005Złota Kaczka (przyznawana przez pismo "Film")
dla najlepszego filmu polskiego; za rok 2004 - 2005Złota Kaczka (przyznawana przez pismo "Film")
dla najlepszego aktora; za rok 2004 - 2005Rosja (MFF "Złoty Rycerz")-Srebrny Rycerz
festiwal odbył się w Czelabińsku - 2005Trzyniec (Babie Lato Filmowe)-Nagroda Główna "Złoty Debiut"
- 2005Trzyniec (Babie Lato Filmowe)-Nagroda Publiczności