OBJASNIENIJE W LUBWI

• Tytuł polski: WYZNANIE MIŁOŚCI

• Film fabularny
• Produkcja:
  ZSRR
• Rok produkcji:
  1978
• Język:
  rosyjski
• Barwny, 3613 m,

Alejami jesiennego parku idzie stary człowiek z bukietem kwiatów, a u jego boku śmiesznie podskakuje maleńka wnuczka. Siada na ławce obok kobiety w szpitalnym szlafroku. Rozmawiają niespiesznie, jak to zazwyczaj starzy ludzie, którzy nie mają się już dokąd spieszyć... W cyklu retrospektywnych ujęć poznajemy historię życia i miłości Filipka. Cykl ten składa się z chronologicznie zestawionych epizodów, przedzielonych przymglonymi obrazami sunącego po morzu parowca i rozgrywających się na jego pokładzie scen. Głodne i chłodne lata dwudzieste. Ponure peryferie ówczesnej Moskwy, ubogo ubrani ludzie na ulicach. Tu Filipek poznaje Zinoczkę. Śmieszny, niepo-radny, z poczciwymi oczami ukrytymi za grubym szkłem okularów... Aresztowany za czytanie anarchistycznych broszur siedzi w zbiorowej celi więziennej wśród najgorszych mętów społecznych. Jego młodość i wyraźny brak umiejętności przystosowania się wzruszają nawet twarde serce prowadzącego przesłuchanie czekisty. Filipek odzyskuje wolność. Bezradnie staje na oświe-tlonej słońcem ulicy, a potem kieruje swe kroki do Ziny. Zamieszkują razem i Zina bierze w swe energiczne ręce jego los. Jest mu żoną, matką, opiekunką, motorem kariery zawodowej jako dziennikarza. Jedno z pierwszych zadań reporterskich Filipka; towarzyszy milicji przy likwidacji bandyckiej meliny. Bezładna strzelanina, z której ledwo wychodzi cało. Reporterskie wyjazdy w teren. Okres kolektywizacji, kiedy od kul kułackiego podziemia giną wiejscy aktywiści, rozmowy przy ognisku na fermie hodowlanej gdzieś w górach. Po jednym z takich wyjazdów Filip odwiedza na Krymie Zinę i boleśnie przeżywa jej flirt z restauracyjnym skrzypkiem. Wracają do Moskwy, Zinoczka rodzi Filipowi syna, przeprowadzają się do nowego mieszkania. Kolejny cios: w wypadku ulicznym ginie syn Ziny z pierwszego małżeństwa. Roztrzęsiona kobieta odchodzi od Filipa oświadczając, że nie ma sił być dłużej jego niańką. Dla Filipa jest to straszny wstrząs. Ale wkrótce cały naród przeżywa po stokroć boleśniejszy wstrząs. Wojna. Filip w mundurze korespondenta wojennego jedzie samochodem ze swoim zwierzchnikiem z redakcji - Gładyszewem. Atak niemieckiego myśliwca. Kierowca zabity, Gładyszew ciężko ranny. Ten człowiek, którego Filipek zawsze szczerze podziwiał, a który traktował go protekcjonalnie i nie szczędził mentorskich pouczeń, umiera. Przed śmiercią zdążył jednak powiedzieć koledze, że w gruncie rzeczy Zina nigdy go nie kochała, burząc w sposób okrutny gmach nadziei bohatera. Filipek przeżył wojnę. Wraca samolotem do upojonej zwycięstwem Moskwy i kieruje swe kroki do opuszczonego, przedwojennego mieszkania. Rozgląda się po starych kątach i nagle dobiega go głos Ziny mówiącej jak dawniej: "zdejmij buty, bo właśnie umyłam podłogę..." ...Para starszych ludzi na ławce w przyszpitalnym parku. Ukazała się właśnie nowa książka Filipka i autor czyta poświęconą żonie dedykację. Zawiera ona słowa gorącej miłości, która towarzyszyła całemu jego życiu. Ona to właśnie uczyniła go tym kim jest obecnie - znanym, powszechnie szanowanym pisarzem, pozwoliła mu przetrwać wśród przeciwieństw losu, pozostać człowiekiem szlachetnym i uczciwym...

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj