POBOJOWISKO

• Film fabularny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1984
• Premiera:
  1985. 09. 09
• Gatunek:
  Film sensacyjny
• Barwny, 2853 m, 101 min
  
  Lokacje: Białogard (Rynek, ul. Grottgera), Słupsk (szpital miejski przy ul. Kopernika, żłobek przy ul. Jaracza, willa przy ul. Kościuszki 11), Ustka (port rybacki), Sławno (szpital), Objazda (cmentarz), Kołobrzeg (podziemia latarni morskiej).

Jesień 1945. Bogdan Łanowiecki, zdemobilizowany oficer, odczuwający skutki ran odniesionych podczas wojny, chciałby wyjechać do siostry w Lubelskie, ale były dowódca proponuje mu osiedlenie się w nadmorskim miasteczku na Ziemiach Odzyskanych.
Łanowiecki wyrusza więc do Pobojowiska, bowiem tak nazywa się miejscowość. Podwozi spotkanych po drodze przyszłych mieszkańców - młodego chłopca i dwie kobiety.
Próbując rozpoznać sytuację odwiedza burmistrza Fedorkiewicza i poznaje jego kuzyna Olgierda. Potem w towarzystwie burmistrza objeżdża miasteczko, ogląda zaminowany jeszcze port, którym ma kierować. Otrzymuje też pokój u Niemki Mathilde von Paulitzky. Składa wizytę w szpitalu, gdzie codziennie będzie zgłaszał się na zastrzyki, cierpi bowiem na pourazową epilepsję.
Wieczorem w niezwykłych okolicznościach zawiera znajomość z Wróblem, funkcjonariuszem tutejszego posterunku MO. Odwiedza go także jedna z kobiet, które podwiózł do Pobojowiska - pielęgniarka Łucja. Następnego dnia do miasteczka przybywa oddział saperów do rozminowania portu. W czasie akcji ginie najmłodszy z nich, Boguś.
Wróbel informuje Bogdana, że Piotrowski, jeden z członków ekipy zagospodarującej port, należy do bandy. Łanowiecki odwiedza go i namawia, by jak najszybciej się ujawnił.
Gospodyni Łanowieckiego, pani Mathilde często odwiedza swego lokatora, opowiada o mężu i synu, poległych na froncie, częstuje go alkoholem i namawia na wyjazd do Szwajcarii.
Pewnego dnia Bogdan zastaje w mieszkaniu Łucję i kierowcę ciężarówki Dziewiczkę, który postanowił odnowić dawną znajomość z pielęgniarką. Bogdan wyrzuca go i żegna panią Mathilde, opuszczając na zawsze Pobojowisko. Sympatia do Łucji zaczyna przeradzać się w miłość.
W deszczową noc zjawia się u Łanowieckiego Piotrowski z zaświadczeniem o ujawnieniu i prosi, by Bogdan pomógł mu porozmawiać z Wróblem. Zniekształcona twarz milicjanta jest wynikiem zamachu, jaki przygotowali ludzie z bandy Płotrowskiego, przesyłając ładunek wybuchowy w paczce z żywnością.
Co pewien czas w mieście wybucha strzelanina, padają ofiary. Podczas jednego ze starć zostaje raniony burmistrz Fedorkiewicz, a jego kuzyn Olgierd zabity. Łanowiecki zawiera znajomość ze sklepikarzem Łosiem, próbującym wyjaśnić mu miejscowe stosunki. Wróbel i Łanowiecki podejmują śledztwo w celu ustalenia sprawców zamachu na burmistrza.
Samotnego Bogdana zaskakuje na ulicy nieznajomy człowiek, przykładając do pleców lufę pistoletu. Każe wieźć się w ruiny. Dopiero tam Łanowiecki rozpoznaje Łosia. W ruinach leży ranny Janusz, którego Bogdan podwiózł do miasteczka. On strzelał do burmistrza, miał też porachunki z Olgierdem. Kurczowo ściska metalową kasetę, której domaga się Łoś, wiedząc, że w niej przywieziono do Pobojowiska dolary. Na żądanie sklepikarza Łanowiecki odwozi chłopca na cmentarz. Łoś zabija chłopaka i rozbija kasetę. Ku swemu zdumieniu znajduje w niej karty żywnościowe. Ktoś inny zabrał pieniądze.
Zaatakowany Bogdan zmuszony jest zastrzelić Łosia. Po powrocie do miasteczka odwiedza szpital i dowiaduje się, że zabity Olgierd był mężem drugiej kobiety, którą przywiózł do Pobojowiska - pielęgniarki Doroty. Oboje byli zamieszani w sprawę z dolarami.
Łucja opowiada Łanowieckiemu swoją historię. Była pielęgniarką, zabrano ją z łapanki i umieszczono w niemieckim domu publicznym. Uratował ją "dla siebie" Dziewiczko. Łucja boi się go, chciałaby opuścić miasteczko.
Wróbel, ranny w rękę, otrzymuje urlop. Jego zastępca odbiera Bogdanowi broń - dla niego jest on głównym podejrzanym. Przywiózł do Pobojowiska siostrę Dorotę i młodego chłopaka, który strzelał do Fedorkiewicza, przyjaźnił się z Łosiem. W miasteczku istniał punkt przerzutowy na Zachód. Kiedy Bogdan w towarzystwie Wróbla opuszcza posterunek, na milicjanta rzuca się z nożem niejaki Mularz, kompan Dziewiczki.
Do Pobojowiska przyjeżdża Kamelhar, przełożony Łanowieckiego. Proponuje mu wyjazd - "ta dziura ma zapaskudzoną opinię". Bogdan zdecydowanie odmawia.
Wróciwszy do domu, zastaje bałagan i dostrzega brak Łucji. Domyśla się, co się stało i wsiadłszy do gazika wyjeżdża z miasteczka. Na szosie dogania ciężarówkę, którą Dziewiczko i Mularz wywożą Łucję. Podczas strzelaniny ginie Mularz. Dziewczyna uwalnia się, podkłada ogień pod ciężarówkę. Łanowiecki pozwala uciec przerażonemu Dziewiczce, a sam z towarzyszącą mu Łucją zawraca do Pobojowiska.

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj

Varia

pokaż