KRAJOBRAZ PO BITWIE

• Film fabularny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1970
• Premiera:
  1970. 09. 08
• Gatunek:
  Film psychologiczny
• Barwny, 2950 m, 101 min
  
  Lokacje: Gdańsk (budynek Akademii Muzycznej), węzeł Elbląg Wschód na autostradzie "Berlinka", Elbląg (park Bażantarnia).

Scenariusz "Krajobrazu po bitwie" powstał na motywach obozowych opowiadań Tadeusza Borowskiego, szczególnie "Bitwy pod Grunwaldem". Surowa, ascetyczna proza autora "Pożegnania z Marią" w ujęciu Andrzeja Wajdy została wzbogacona o romantyczne metafory z chochołem - skrzypkiem na czele oraz plastycznie wysmakowane pejzaże. Twórca "Kanału" po raz kolejny dał upust skłonności do malarskiego wizjonerstwa, znanego choćby z "Popiołów". Krytyka porównywała nawet niektóre ujęcia z "Krajobrazu..." do obrazowego rozmachu "Anhellego" Słowackiego. Film Wajdy dowodzi, że reżyser spojrzał na wstrząsające teksty Borowskiego z dystansu. Wybrał tylko niektóre elementy z ich emocjonalnego klimatu. Zrealizował przede wszystkim film o miłości, która w "Bitwie pod Grunwaldem" potraktowana jest marginesowo. Dał też poruszający portret człowieka o psychice zniszczonej przez wojnę, który mozolnie uczy się na nowo elementarza ludzkich uczuć.
Akcja filmu toczy się w byłym obozie koncentracyjnym na terenie Niemiec. Mimo że wyzwolony przez Amerykanów, wciąż istnieje, tyle że na innych zasadach. Nie ma już surowej dyscypliny, niewolniczej pracy, terroru. Wśród niedawnych więźniów jest Tadeusz, młody Polak, piszący wiersze i pochłaniający książki. Stroni od rodaków, którzy ledwie odzyskawszy wolność, ujawniają najgorsze narodowe przywary. Co chwila wybuchają polityczne kłótnie, odradza się zawiść. Pobyt w obozie niewiele zmienił ich poglądy. Największym pragnieniem wszystkich jest jednak najeść się do syta. Głód zaspokajają łapczywie i zachłannie, urągając wszelkim normom kultury. Pewnego dnia do obozu przyjeżdżają kobiety. Tadeusz poznaje polską Żydówkę Ninę, którą oburza prostactwo i obżarstwo miejscowych mężczyzn. Namawia młodego poetę, by z nią uciekł. Tadeusz jednak waha się. Lata obozowego życia sprawiły, że czuje strach przed normalnym życiem. Zaczynają snuć plany na przyszłość, lecz dziewczyna zostaje przypadkowo zastrzelona przez amerykańskiego wartownika. Po hurrapatriotycznym widowisku wystawionym w rocznicę bitwy pod Grunwaldem Tadeusz decyduje się na powrót do Polski.

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj

Varia

pokaż

Nagrody

schowaj

• 1971
  Mediolan (MFF)-Złoty Globus
• 1971
  Syrenka Warszawska (nagroda Klubu Krytyki Filmowej SDP)-w kategorii filmu fabularnego
  przyznana podczas III Lubuskiego Lata Filmowego w Łagowie
• 1971
  Łagów (Lubuskie Lato Filmowe)-Nagroda za reżyserię
  Andrzej Wajda
• 1971
  Łagów (Lubuskie Lato Filmowe)-Nagroda za pierwszoplanową rolę kobiecą
  Stanisława Celińska
• 1971
  Łagów (Lubuskie Lato Filmowe)-Nagroda za dźwięk
  Wiesława Dembińska
• 1971
  Łagów (Lubuskie Lato Filmowe)-Nagroda Publiczności
• 1972
  Kolombo (MFF)-I nagroda
• 1970
  Złota Kaczka (przyznawana przez pismo "Film")
  w kategorii: najlepszy film polski; przyznana w 1971