JAK BYĆ KOCHANĄ

• Film fabularny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1962
• Premiera:
  1963. 01. 11
• Gatunek:
  Film psychologiczny, Melodramat
• Czarno-biały, 2774 m, 97 min
  
  Lokacje: Warszawa (port lotniczy Okęcie), Wrocław (ul. Śrutowa), Kraków (Plac Mariacki).

Kiedy film "Jak być kochaną" wchodził na ekrany, widzowie i krytycy spodziewali się kolejnego utworu o okupacji. Tematyka wojenna była wówczas tym, czym obecnie jest kino akcji. Częstotliwość, z jaką pojawiała się w coraz to nowych filmach, stawała się męcząca. Wojciech Has zrobił jednak publiczności niespodziankę. Wprawdzie "Jak być kochaną" dzieje się głównie podczas okupacji, ale niemal zupełnie nie dotyczy zbrojnych akcji podziemia i hitlerowskiego terroru. Czas wojny służy tylko za tło poruszającej opowieści o tragicznej, nie spełnionej miłości.
Felicja, główna bohaterka filmu, jest młodą, początkującą aktorką, zakochaną bez wzajemności w koledze po fachu - Rawiczu. Gdy pada nań podejrzenie o zabicie volksdeutscha, dziewczyna podejmuje się ukryć go w swoim mieszkaniu. Marzy, że Rawicz mieszkając z nią, odwzajemni jej uczucie. Żeby mieć ukochanego przy sobie, gotowa jest na każde poświęcenie. I rzeczywiście, los wystawi ją kilkakrotnie na bardzo ciężką próbę. Felicja przetrzyma jednak wszystko w nadziei, że Rawicz zostanie z nią także, gdy wojna się skończy. Nie dostrzega, że jej ofiara stała się dla niego ciężarem nie do zniesienia. Nie przypuszcza, że kiedy tylko nadarzy się sposobność aktor porzuci świadka swych upokorzeń, załamań i upadków. Wiktor jest człowiekiem słabym, bez charakteru, stacza się coraz niżej. Tuż po zakończeniu wojny wraca do Felicji, ale tylko po to, by popełnić samobójstwo... Felicja pozbawiona złudzeń i większych ambicji zdobywa jednak wielką popularność dzięki udziałowi w radiowej sadze rodzinnej. A może także wiarę w sens życia.
Rola Felicji w wykonaniu Barbary Krafftówny została okrzyknięta jedną z największych kreacji kobiecych w dziejach polskiego filmu. Aktorka świetnie oddała skomplikowaną i niebanalną osobowość swojej bohaterki. Mistrzowsko ukazała często sprzeczne uczucia, kierujące jej postępowaniem. Wiarygodnie nakreśliła ewolucję duchową dziewczyny, którą bolesne doświadczenia nauczyły gorzkiej, życiowej mądrości.

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj

Nagrody

schowaj

• 1963
  San Francisco (MFF)-"Złote Wrota"
  nagroda dla najlepszego filmu festiwalu
• 1963
  San Francisco (MFF)-Nagroda za najlepszą rolę kobiecą
  Barbara Krafftówna
• 1963
  San Francisco (MFF)-nagroda za scenariusz
  Kazimierz Brandys
• 1963
  Edynburg (MFF)-dyplom
• 1963
  Cork (Międzynarodowy Festiwal Filmowy)-dyplom
• 1964
  Bejrut (MFF)-nagroda FIPRESCI
• 1963
  Złota Kaczka (przyznawana przez pismo "Film")
  w kategorii: najlepszy film polski; przyznana w 1964