Stanisław Gruszczyński

• 1891. 01. 06
  Data urodzenia

  Ludwinowo k. Wilna
• 1959. 02. 03
  Data śmierci

  Milanówek k. Warszawy; pochowany na Starych Powązkach w Warszawie

• 1891. 01. 06
  Data urodzenia

  Ludwinowo k. Wilna
• 1959. 02. 03
  Data śmierci

  Milanówek k. Warszawy; pochowany na Starych Powązkach w Warszawie

Aktor, śpiewak. Uczęszczał do szkoły realnej w Wilnie. W 1905 r. brał udział w strajku szkolnym, za co został wydalony ze szkół z tzw. "wilczym biletem". Imał się różnych prac, pracował w fabryce czekolady, był kelnerem, statystował w teatrach. Jednocześnie uczył się śpiewu. Zadebiutował w 1915 r. w warszawskim Teatrze Nowości i od razu osiągnął sukces. W 1916 r. został zaangażowany na stałe do zespołu opery warszawskiej. Zrobił błyskawiczną karierę i zyskał miano jednego z najsławniejszych polskich śpiewaków operowych pierwszej poł. XX wieku. Występował na scenach operowych całej Europy, śpiewając swoje partie po polsku, co było wówczas wydarzeniem bez precedensu. Występował w filmach polskich. Otrzymał wiele odznaczeń krajowych i zagranicznych, nagrał wiele płyt. Miał stajnie wyścigową i willę w Milanówku, był jednak rozrzutny, stał się nałogowym alkoholikiem i znalazł się w ciężkich warunkach materialnych. Według powszechnej opinii brak gruntownej szkoły wokalnej i nieoszczędzanie głosu, spowodowało u śpiewaka szybką utratę głosu (1931). Podczas II wojny światowej pracował jako woźny i robotnik fizyczny. Po wojnie był bibliotekarzem Biblioteki Muzycznej Opery Warszawskiej i jej stałym konsultantem. W 1946 r. obchodził w sali Romy w Warszawie 35-lecie, a w 1955 r. 45-lecie pracy artystycznej. W 1958 r. przeszedł na emeryturę. Zmarł na serce w zupełnym zapomnieniu.

Filmografia

chronologicznie ↓  ↑  | wg rodzajów | wg funkcji | zwiń