Ireneusz Kanicki

 

zwiń

• 1929. 04. 10
  Data urodzenia

  Wieluń
• 1952
  Egzamin eksternistyczny

  aktorski
• 1952
  Wykształcenie - rok ukończenia studiów

  Wydział Prawa na Uniwersytecie Łódzkim
• 1970
  Nagroda

  Dyplom Honorowy Ministra Kultury i Sztuki ZSRR za zasługi w krzewieniu współpracy kulturalnej między Polską a ZSRR
• 1982. 04. 05
  Data śmierci

  Warszawa; okoliczności śmierci Kanickiego tak opisuje Witold Sadowy w książce "Teatr - plotki, aktorzy. Wspomnienia zza kulis" (Warszawa: Oficyna Wydawnicza "Rytm", 1994; s. 88): "Związał się (...) z jakimiś wysoko postawionymi ludźmi i przerzucał brylanty przez granicę. Po wpadce w tak zwanej aferze brylantowej, osadzono go w więzieniu mokotowskim. Tam też się powiesił. Zmuszono go do tego kroku, aby nie sypał zamieszanych w aferę prominentów"; pochowany na Cmentarzu Parafialnym przy ul. 3 Maja w Wieluniu (kwatera 2-1-7)

• 1929. 04. 10
  Data urodzenia

  Wieluń
• 1982. 04. 05
  Data śmierci

  Warszawa; okoliczności śmierci Kanickiego tak opisuje Witold Sadowy w książce "Teatr - plotki, aktorzy. Wspomnienia zza kulis" (Warszawa: Oficyna Wydawnicza "Rytm", 1994; s. 88): "Związał się (...) z jakimiś wysoko postawionymi ludźmi i przerzucał brylanty przez granicę. Po wpadce w tak zwanej aferze brylantowej, osadzono go w więzieniu mokotowskim. Tam też się powiesił. Zmuszono go do tego kroku, aby nie sypał zamieszanych w aferę prominentów"; pochowany na Cmentarzu Parafialnym przy ul. 3 Maja w Wieluniu (kwatera 2-1-7)

Aktor, reżyser teatralny i telewizyjny. W latach 1949-50 był wolnym słuchaczem PWSA w Łodzi. W latach 1950-52 występował w Teatrze im. Bogusławskiego w Kaliszu, w latach 1952-55 w Teatrze Polskim w Poznaniu, w sezonie 1955/56 w poznańskim Teatrze Satyry, w latach 1956-58 w Teatrze Jaracza w Łodzi. W sezonie 1959/60 występował w Domu WP Miniatury w Warszawie, w sezonie 1960/61 w stołecznym Teatrze Ludowym, gdzie też reżyserował. W sezonie 1961/62 grał w Teatrze Klasycznym w Warszawie, coraz częściej zajmował się też reżyserią. W latach 1965-72 był dyrektorem Teatru Klasycznego w Warszawie. Od roku 1971 współpracował z Centralnym Zespołem Artystycznym Wojska Polskiego.

Filmografia

chronologicznie ↓  ↑  | wg rodzajów | wg funkcji | zwiń

Pierwowzory i ekranizowane sztuki

schowaj

• 1965
  DRZWI
  Spektakl telewizyjny
  Autor - DRZWI

Inne nagrody dla ważniejszych filmów

pokaż

• 1970
  NIESPODZIANKA
  Złoty Ekran (przyznawany przez pismo "Ekran"), nagrodę otrzymał/a Ryszarda Hanin