Koszalin 2024. Deszcz nagród dla "Tyle co nic"

W Koszalinie zakończyła się 43. edycja festiwalu "Młodzi i Film". Główną nagrodę festwalu, Wielkiego Jantara zdobył film Tyle co nic w reżyserii Grzegorza Dębowskiego za film, który w sposób niesłychanie wrażliwy opowiada historię człowieka uczciwego, stawiającego czoła lokalnej społeczności, dążąc do prawdy. To film kompletny, gdzie wszystkie środki dramaturgiczne współgrają ze sobą tworząc przejmujący obraz współczesnej, zmieniającej się polskiej wsi. .

Pozostałe nagrody jury Konkursu Pełnometrażowych Debiutów Fabularnych przyznało:

• Nagroda im. Stanisława Różewicza za reżyserię: Klaudiusz Chrostowski za reżyserię filmu Ultima Thule
  Uzasadnienie: W tym skromnym, ale szalenie klimatycznym i emocjonalnym filmie reżyser w sposób skupiony i głęboki kreśli portret przyjaźni dwóch mężczyzn pochodzących z różnych światów na tle surowej szetlandzkiej przyrody.
• Nagroda za scenariusz: Grzegorz Dębowski za scenariusz filmu Tyle co nic
  Uzasadnienie: Autor w sposób niezwykle świadomy użył gatunku kryminału, aby opowiedzieć nam uniwersalną historię człowieka walczącego o godność i podmiotowość. Przekonujący portret małej społeczności, dialogi oraz antyczny tragizm opowieści zachwyciły jury.
• Nagroda za odkrycie aktorskie - rola kobieca: Aleksandra Jachymek i Dagmara Brodziak za role w filmie Camper za wiarygodny portret młodych współczesnych kobiet. Aktorki, swoimi kreacjami, stawiają pytanie jak pogodzić potrzebę wolności z potrzebą poczucia bezpieczeństwa. Za niezwykłą chemię, którą wytworzyły...
• Nagroda za odkrycie aktorskie - rola męska:
  Artur Paczesny za rolę w filmie Tyle co nic za świadomy i wrażliwy debiut filmowy, stworzenie niezapomnianego, nieoczywistego bohatera walczącego o godność i sprawiedliwość
  Jakub Zając za rolę w filmie Horror story za stworzenie postaci everymana usiłującego przeżyć na rynku pracy. Za umiejętność budzenia śmiechu i współczucia jednocześnie
• Nagroda za szczególny wkład twórczy debiutanta: Agata Wińska za kostiumy do filmu Tyle co nic, które budują kolorystyczną kompozycje obrazu i pełnokrwistość postaci wsi polskiej
• Nagroda za zdjęcia im. Arka Tomiaka: Aleksnader Pozdnyakov za zdjęcia do filmu Tyle co nic za malarskie kompozycje w nieoczywistej przestrzeni polskiej wsi. Za czułość w obserwowaniu bohaterów

W Konkursie Pełnometrażowych Debiutów Dokumentalnych nagrody zdobyli:

• Wielki Jantar: Skąd Dokąd w reżyserii Macieja Hameli dla głęboko poruszającego, zachwycającego prostotą i czystością formy dzieła, które pokazuje cierpienie, dramat i bezbronność zwykłego człowieka w czasie wojny
• Nagroda za reżyserię: Piotr Kielar za reżyserię filmu Ja, Rosiński za zbudowanie intymnego, wielowymiarowego portretu wielkiego artysty, który do końca walczy o niezależność swojego życia i sztuki
• Nagroda za zdjęcia: Tomasz Woźniczka za zdjęcia do filmu Córy węgla za precyzyjną wizualną koncepcję filmu i stworzenie portretu kobiet pracujących w kopalni
• Wyróżnienie: Prawy chłopak w reżyserii Hanny Nobis za towarzyszenie bohaterowi w zaskakującej duchowej przemianie

W Konkursie Krótkometrażowych Debiutów Filmowych nagrody zdobyli:

• Nagroda za najlepszy film fabularny: Jsme v tom Spolu w reżyserii Anny Wowry za empatyczne ale i bezlitosne spojrzenie w serca swoich młodych bohaterek. Za surowość, wdzięk i bezpretensjonalność w opowiadaniu o dziewczyńskiej przyjaźni. Za piękny, spełniony film
• Nagroda za najlepszy film dokumentalny: Moja siostra w reżyserii Mariusza Rusińskiego za bardzo szczerą opowieść o tym co dla autora najbliższe, bolesne i trudne, za odważne wniknięcie kamerą w relacje swojej rodziny, desperacko walczącej o wzajemne zrozumienie i zaufanie
• Nagroda za najleszy film animowany: Moja mama w reżyserii Agnieszki Popińskiej za pełną humoru, poruszającą opowieść o relacji matki z córką zawartą w prostej formie animacji rysunkowej
• Wyróżnienia:
  za film fabularny: Uwaga dobry pies w reżyserii Adeliny Borets za czułe podejście do bohaterów i poruszający obraz przemijania. Za niezwykle trafny balans pomiędzy trudnymi tematami a tym, co jasne i pokrzepiające
  za film dokumentalny: Czyste niebo w reżyserii Marcina Kundery za świetnie skonstruowaną opowieść o dwójce przyjaciół, którym przyszło wychowywać się w cieniu bezlitosnej wojny
  za film animowany: Momo i lulu w reżyserii Anity Kwiatkowskiej-Naqvi
  Uzasadnienie: Zastanawiamy się czasami, co jest istotą filmowej opowieści: jej przesłanie, uroda formalna, sens... Momo i Lulu w dziewięć minut, odpowiadają nam na te wątpliwości w sposób najbardziej dosadny z możliwych i robią to z pomocą plasteliny.
  
• Nagroda za zdjęcia: Norbert Wojtysiak za zdjęcia do filmu Mandala za atmosferę, klimat i ton filmu. Za skromność i zdecydowanie pracy kamery bedącej na służbie filmowego opowiadania

W Konkursie Teatrotek nagrody zdobyli:

• Nagroda za reżyserię: Teresa Czepiec za reżyserię spektaklu Oprocentowanie zmienne i Bartosz Paduch za spektakl Jamajka
• Nagroda za zdjęcia: Maciej Kochajewski za zdjęcia do spektaklu Jamajka za perfekcyjny taniec na siedem osób i jedno mieszkanie
• Nagroda za kreacje aktorskie: Klara Bielawka za rolę w spektaklu Oprocentowanie zmienne za emocjonalny rollercoaster w aktorskiej ascezie i Dorota Segda za rolę w spektaklu Królowa boazerii za to co zagrane między słowami

Nagrodę Dziennikarzy wręczono filmom:
Tyle co nic w reżyserii Grzegorza Dębowskiego za uczciwość i autentyzm spojrzenia na problemy współczesnej wsi
Skąd Dokąd w reżyserii Macieja Hameli za oryginalność i intymność opowieści o wojnie w Ukrainie
My secret cyberlove w reżyserii Bartosza Stankiewicza za brawurową zabawę formą i nieoczywisty obraz polskości
Rouge w reżyserii Sophie Horry za precyzję, z jaką autorka opowiada o emocjach trudnego okresu dojrzewania.

Nagrodę Publiczności otrzymał film Horror Story w reżyserii Adriana Apanela.

Nagrodę Specjalną Stowarzyszenia Kin Studyjnych otrzymał film Camper w reżyserii Łukasza Suchockiego
Uzasadnienie: Za wyjątkowy powiew świeżości łączący w sobie unikalny styl wizualny, narracyjną dynamikę oraz śmiałe podejście do poruszanych tematów. Czuliśmy się zaproszeni do campera, do jego ciasnego wnętrza przepełnionego emocjami uchwyconymi w bliskich ujęciach oraz swobodnych i otwartych postawach bohaterów. Filmowa odyseja w poszukiwaniu siebie, spełnienia i samoakceptacji przerodziła się w podróż ku dojrzałości.