Nowości wydawnicze: Monografia "Wesela" Andrzeja Wajdy

Nakładem wydawnictwa Czuły Barbarzyńca Press ukazała się, pod redakcją Seweryna Kuśmierczyka, monografia "Wesele. Filmowa mandala" przynosząca nowe, całościowe ujęcie analityczno-interpretacyjne filmu "Wesele" w reżyserii Andrzeja Wajdy. Przedstawione zostały wieloletnie zmagania reżysera z problemem adaptacji filmowej dramatu Stanisława Wyspiańskiego wraz z analizą powstałych materiałów literackich. Kolejne rozdziały są poświęcone szczegółowym analizom scenografii, sztuki operatorskiej, kolorystyki filmu, montażu, warstwy dźwiękowej i roli muzyki, grze aktorów i pracy reżysera na planie filmu. Zostały także omówione obecne w filmie "Wesele" konteksty kulturowe i antropologiczne. Rozdziały dopełniają się wzajemnie dzięki zastosowaniu metody analizy antropologiczno-morfologicznej. Ukazują film jako w pełni odkrywcze i niepowtarzalne wykonanie dramatu Wyspiańskiego. Odrębny rozdział przedstawia - na podstawie dzienników Wajdy z lat 1962-1972 - przebieg związanego z "Weselem" procesu twórczego z punktu widzenia reżysera. Osobne rozdziały omawiają recepcję filmu w Polsce i za granicą. W liczącym 904 strony tomie został opublikowany także opracowany krytycznie scenopis filmu.

Z recenzji prof. dr hab. Tadeusza Szczepańskiego: Książka "Wesele". Filmowa mandala" jest już drugą pozycją - po dwutomowym dziele "Faraon". Poetyka filmu i "Faraon". Rozmowy o filmie (Warszawa 2016-2017) - w serii Monografie Arcydzieł Polskiego Kina. Inicjatywa ta zasługuje na uznanie nie tylko ze względu na trafność dotychczasowych wyborów filmów o najwyższej randze artystycznej w historii polskiej kinematografii, ale także z uwagi na wyjątkowo w rodzimym filmoznawstwie integralną perspektywę badawczą, która sprawia wrażenie, że mamy do czynienia z książkami napisanymi przez jednego i tego samego autora. A tymczasem są to prace zbiorowe, ale niespotykany w tego typu wspólnych przedsięwzięciach efekt jednolitej metodologii, neoformalistycznego stylu myślenia analityczno-interpretacyjnego, warsztatu badawczego i naukowej kwerendy, czerpiącej z oral history, czytelnicy tej serii zawdzięczają prof. Sewerynowi Kuśmierczykowi, któremu udało się stworzyć młody zespół bardzo zdolnych, ambitnych i niezwykle rzetelnych badaczy, urastający do rangi filmoznawczej szkoły naukowej. On sam jest autorem oryginalnej koncepcji analizy antropologiczno-morfologicznej, która scala w spójny dyskurs autorski teksty zgromadzone w obu monografiach.
Autorom książki udało się wszechstronnie i wnikliwie prześwietlić oraz gruntownie opisać niezwykły fenomen filmowego Wesela jako płynnej, osmotycznej konfrontacji dwóch światów - obiektywnego i psychicznego, realnego i onirycznego - która była możliwa tylko dzięki rozległej i subtelnej gamie środków filmowego wyrazu, mistrzowsko wykorzystanej przez Andrzeja Wajdę i jego ekipę. Książka jest wręcz wzorcową monografią filmowego arcydzieła o wybitnych walorach poznawczych i metodologicznych.