I NIE OPUSZCZĘ CIĘ AŻ DO ŚMIERCI
- Film dokumentalny
- Produkcja:Polska
- Rok produkcji:1999
- Barwny, 30 min
Andrzej i Franciszek tworzą wspaniałą parę, a właściwie jedną osobę, której pierwszy jest mózgiem, a drugi - rękami. Ten drugi jest też tłumaczem pierwszego, kiedy słuchający nie może zrozumieć z trudem wypowiadanych słów. Andrzej zgodził się, by powstał film o nich. Chciałby, żeby ludzie zrozumieli ich życie i wyciągnęli z tego filmu coś dla siebie. Franek urodził się upośledzony umysłowo. Ojciec bił go za to niezawinione opóźnienie w rozwoju. W końcu, kiedy chłopczyk miał dziesięć miesięcy, opuścił żonę. Zmarła przedwcześnie. Syn miał wtedy niespełna osiem lat. Babka oddała go do szkoły specjalnej z internatem. Ojciec Andrzeja zmarł na raka. Chłopiec miał wówczas trzy lata. Matka opiekowała się nim troskliwie. Woziła po lekarzach: nie chodził i nie mówił. W końcu posłała go do szkoły specjalnej z internatem. Tam poznał Franka. I tak połączył ich los. Matka Andrzeja bardzo pragnęła, by znalazł sobie przyjaciela. Niepokoiła się o przyszłość syna zdanego na nieustanną pomoc innych. Wybrał sobie Franka. W odróżnieniu od innych dzieci, od początku znajomości był dla niego bardzo życzliwy. W końcu kobieta zabrała ze szkoły obu. Aż do jej śmierci żyli szczęśliwie. Kiedy zmarła, ludzie zaczęli gadać, że przyjaciele nie poradzą sobie sami. Umieszczono ich więc w domu opieki społecznej. Franek wyszedł stamtąd do własnego mieszkania. Osamotniony Andrzej bardzo za nim tęsknił. Przyjaciel zabrał go więc do siebie. Nim się to stało, Franek podpisał umowę, że będzie się Andrzejem opiekował aż do końca i nie ożeni się, jeśli tamten tego nie zrobi wcześniej. Andrzej też podpisał taką umowę.Teraz żyją razem. Franek robi zakupy, sprząta, pierze, przygotowuje posiłki, wykonuje wszystko, co trzeba. Myje przyjaciela, ubiera go, podaje mu lekarstwa. Ten zaś decyduje, pilnuje, przypomina i napomina, czuwa. Nie zawsze tak było. Początkowo Franciszka złościło niedołęstwo Andrzeja. Nawet - wstyd przyznać - bił go za to. Z czasem jednak wszystko się dotarło i ułożyło. Mają tylko jeden problem. Chcieliby się ożenić. Cierpliwie studiują ogłoszenia matrymonialne. Bywają nawet na imprezach dla samotnych. Kłopot tylko w tym, że Andrzej, który rozumie i podziela tęsknoty przyjaciela, musiałby ożenić się pierwszy. Z tego powodu niekiedy dopada go lęk. Franek zapewnia go wówczas, że go nie opuści aż do śmierci. Zresztą podpisana umowa zobowiązuje.
[źródło: www.tvp.com.pl]
Film prezentowany był na licznych przeglądach i festiwalach : w Chicago, Pradze , Kazimierzu, Stuttgarcie, Detroit, Prix Europa w Berlinie, Rhode Island Film Festival i Port Townsend Film Festival w USA.
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseria
- Współpraca reżyserska
- Scenariusz
- Zdjęcia
- Opracowanie muzyczne
- Dźwięk
- Montaż
- Kierownictwo produkcji
- Produkcja wykonawcza
- ProdukcjaTelewizja Polska - I Program
Nagrodyschowaj
- 2000Kraków (Krakowski Festiwal Filmowy - Konkurs Polski; do roku 2000 Ogólnopolski Festiwal Filmów Krótkometrażowych)-Wyróżnienie
- 2001Europejska Nagroda Filmowa (dawniej "Felix")-Nominacja
w kategorii: najlepszy film dokumentalny - 2002Atlanta (MFF Dahlonega)
Nagroda Główna w kategorii: Best Short Documentary - 2002Atlanta (MFF Dahlonega)
Nagroda za reżyserię krótkiego filmu dokumentalnego - 2002Parnawa (Międzynarodowy Festiwal Filmów Dokumentalnych i Naukowych)
Grand Prix - 2001Monachium (Festiwal "The Way We Live")
Nagroda - 2002Finlandia (Blue Sea Film Festival)
Główna Nagroda "Golden Baltic Herring" - 2002Finlandia (Blue Sea Film Festival)
nagroda dla najlepszego filmu profesjonalnego - 2003Houston (WorldFest-Houston International Film Festival)-Silver Remi
w kategorii: "Film and Video- Ethnic/Cultural" - 2004Moskwa (Disability Film Festival)-nagroda dla najlepszego filmu o miłości
