Wyszukiwaniex

Proszę wpisać poszukiwane słowo lub jego fragment.

Opcja fragment pozwala wyszukać każde wystąpienie poszukiwanego wyrażenia.

Opcja początek pozwala wyszukać wszystkie tytuły i nazwiska rozpoczynające się od wyszukiwanego wyrażenia.

Opcja dokładnie wyszukuje tylko te filmy i osoby, których tytuły, imiona i/lub nazwiska są takie same jak wyszukiwane wyrażenie.

WAŻNE!
W tytułach filmów w wyszukiwarce nie uwzględniamy występujących w nich znaków przestankowych.
Proszę pamiętać, że każda osoba wpisana jest do bazy w formie „nazwisko, imię”. Wyszukując osoby w opcji początek należy wpisać jej nazwisko lub jego początkowy fragment, w opcji dokładnie należy wpisać np. Kowalski, Jan (nie Jan Kowalski). W tej opcji wpisanie przecinka i spacji JEST KONIECZNE.

Szukaj w bazie

TROIS COULEURS. ROUGE

  • Tytuł polski: TRZY KOLORY. CZERWONY
  • Film fabularny
  • Produkcja:
    Polska, Francja, Szwajcaria
  • Rok produkcji:
    1994
  • Premiera:
    1994. 05. 27
  • Gatunek:
    Film psychologiczny
  • Barwny, 95 min

Dwudziestoletnia modelka Valentine Dussaut i Auguste Bruner, student prawa, mieszkają przy tej samej ulicy w Genewie. Codziennie mijają się, nie zwracając na siebie szczególnej uwagi. Narzeczony Valentine, Michel, jest reżyserem, pracuje w Londynie nad kolejnym filmem. Auguste, przygotowujący się do końcowych egzaminów na uczelni, kocha Karin, seksowną blondynkę, która zajmuje się podawaniem przez telefon prognozy pogody.
Pewnego wieczoru Valentine potrąca samochodem błąkającego się na ulicy psa. Wystraszona i zdenerwowana dziewczyna odwozi zwierzę pod adres przyczepiony do jego obroży. Ale właściciel psa - emerytowany sędzia Joseph Kern - nie chce przyjąć go do domu. Valentine bierze więc zwierzaka do siebie.
Pewnego dnia pies niespodziewanie ucieka. Szukając go Valentine trafia ponownie do domu sędziego. Odkrywa tam, że sędzia podsłuchuje rozmowy telefoniczne swych sąsiadów, poznając w ten sposób ich najtajniejsze, często wstydliwe tajemnice.
Valentine jest początkowo oburzona postępowaniem sędziego. Ale z czasem ten zgorzkniały i zamknięty w sobie mężczyzna zaczyna ją coraz bardziej intrygować. Dziewczyna uświadamia sobie, że jego działanie jest desperacką próbą zrozumienia ludzkich czynów, motywów i intencji, być może zrozumienia własnego postępowania. Kern wydał bowiem przed laty - nie będąc przekonany o winie oskarżonego - wyrok skazujący na człowieka, który odebrał mu ukochaną kobietę.
W miarę zacieśniania znajomości z sędzią także Valentine wyznaje mu swoje tajemnice: konflikty z Michelem, niepokój o samotnie mieszkającą matkę i o nastoletniego brata narkomana.
Tymczasem sędzia składa na policji doniesienie na samego siebie o podsłuchiwaniu rozmów telefonicznych swych sąsiadów. Pojawiają się na ten temat artykuły w prasie, sąsiedzi Kerna reagują pogróżkami, obrzucają kamieniami okna jego domu.
Auguste, zdawszy pomyślnie końcowe egzaminy, przygotowuje się do poprowadzenia pierwszej sprawy. Ale jego ukochana Karin wdaje się w romans z innym mężczyzną, przestaje odpowiadać na telefony. Zaniepokojony chłopak śledzi ją na ulicy, potem przez okno widzi ją w łóżku z nowym kochankiem. W odruchu desperacji postanawia pojechać na pewien czas do Anglii. Wybiera się tam także Valentine, by odwiedzić Michela. Oboje kupili już bilety na prom. W dniu ich wyjazdu pogoda nagle się załamuje, na morzu zaczyna się sztorm.

"Trzy kolory: Czerwony" otrzymał Cezara za muzykę dla Zbigniewa Preisnera, nagrodę Georgesa Meliesa dla najlepszego francuskiego filmu 1994 roku przyznaną przez francuski syndykat krytyków filmowych, nagrodę krytyków Los Angeles dla najlepszego filmu zagranicznego i nominację do Złotego Globu w tej samej kategorii.
"Czerwony" to ostatni film z trylogii ilustrującej trzy hasła Rewolucji Francuskiej: Wolność, Równość, Braterstwo i - wedle zapowiedzi reżysera - ostatni film w jego karierze. Więź, jaka łączy Valentine i sędziego jest pewnym rodzajem braterstwa. On - cynik i pesymista, pełen gorzkiej mądrości i szorstkiego wdzięku, ona - piękna, dobra, ufna i gotowa kochać - walczą ze sobą, ścierają się, a jednocześnie potrzebują siebie. Ona budzi go do życia, on - o dziwo - zaraża ją wiarą w miłość.
W "Czerwonym" ważna jest nie tyle akcja, co szczegóły, pewne przedmioty, elementy scen, statyści pojawiający się w tym, a nie innym momencie. Szczegóły te sugerują m.in., że istnieje jakiś tajemniczy związek między Valentine i Augustem. Oboje lubią tę samą muzykę, grę w kręgle, oboje przeżywają podobne kłopoty uczuciowe. Składając w całość te poszczególne elementy widz zaczyna zadawać sobie pytanie, czy spotkają się ludzie pasujący do siebie jak dwie połówki jabłka, czy połączy ich miłość, ale także: czy przypadek jest przypadkowy, czy Bóg jest dobry, czy okrutny, czy sprawiedliwość jest sprawiedliwa?
Ogromnym atutem "Czerwonego" są aktorzy: Irţne Jacob, która grała już u Kieślowskiego w "Podwójnym życiu Weroniki" i Jean-Louis Trintignant, jeden z najznakomitszych aktorów francuskiego kina. Wspaniałe są także zdjęcia Piotra Sobocińskiego. Ciepłe tonacje, miękkie światło robiące wrażenie naturalnego i długie ujęcia sprawiają, że plenery - kręcone w Lozannie i Genewie - wydają się bardziej namalowane niż sfotografowane. [PAT]

Ekipa
pełna | skrócona | schowaj

  • Reżyseria
     
  • Współpraca reżyserska
    reżyser II ekipy
    Emmanuel Finkiel
     
    Thierry Mouquin
     
    Roman Gren
     
    Xavier Nicol
     
    Pascal Verdosci
     
    Jean-Jacques Rossmann
     
     
  • Casting (reżyseria obsady)
    Margot Capelier
     
  • Scenariusz
     
     
  • Konsultacja
    scenariuszowa
    scenariuszowa
    scenariuszowa
  • Tłumaczenie
    tłumaczenie dialogów
  • Zdjęcia
     
  • Współpraca operatorska
    operator II ekipy
     
    Muriel Coulin
     
  • Oświetlenie
    Hans Meier
     
    Salvatore Plazzitta
     
    Blaise Bauquis
     
    Eric Andre
     
    Hans Meier
    oświetleniowiec II ekipy
  • Fotografie
     
  • Laboratorium
    Schwarz-Film (Berno)
     
    Laboratoire L. T. C. (Saint Cloud)
     
  • Scenografia
    Claude Lenoir
     
  • Współpraca scenograficzna
    Daniel Mercier
     
    Patrick Stoll
     
    David Stadelmann
     
    Paola Andreani
     
    Pierre Agoston
     
    Patrick Flumet
     
    Marc Babel
     
    Jean-Francois Despres
     
    Patrick Lehmann
     
    Jean-Pierre Balsiger
     
    Michel Charvaz
     
    Yvan Niclass
     
    Markus Waldburger
     
    Fabrice Duplaissy
     
    Vincent Standelmann
     
    Jean-Paul Trincat
     
    Jean-Daniel Weber
     
    Philippe Brunisholz
     
    Guillaume Ogay
     
    Albert Vasseur
    maszynista
    Alain Dreze
    maszynista
    Bernard Weber
    maszynista
    Roger Priot
    maszynista
    David Campbell
    maszynista
  • Kostiumy
    Corinne Jorry
     
  • Współpraca kostiumograficzna
    Nadia Cuenoud
     
    Veronique Michel
     
  • Muzyka
     
    Bertrand Lenclos
    muzyka dodatkowa
  • Wykonanie muzyki
     
    chór
    gitara
    wiolonczela
    muzyka "Van Der Budenmayera"
    muzyka "Van Der Budenmayera"
  • Dyrygent
     
    chór
    muzyka "Van Der Budenmayera"
  • Choreografia
    Brigitte Matteuzzi
     
  • Dźwięk
    Jean-Claude Laureux
     
  • Współpraca dźwiękowa
    Brigitte Taillandier
     
    Sandrine Henchoz
     
  • Efekty dźwiękowe
    Jean-Pierre Lelong
     
    Mario Melchiori
     
    Vincent Arnardi
     
  • Miks dźwięku
    William Flageollet
     
  • Nagranie muzyki
    S-4
  • Realizacja nagrań
     
     
    produkcja
    produkcja
  • Montaż
    Jacques Witta
     
  • Współpraca montażowa
    Ailo Auguste
     
    Catherine Cormon
     
    Salvatore Di Meo
     
    Sandrine Normand
     
    Bettina Hofmann
     
     
    Michele d' Attoma
     
  • Montaż dźwięku
     
    Jean-Claude Laureux
     
    Francine Lemaitre
     
    Nicolas Naegelen
     
  • Charakteryzacja
    Nathalie Tanner
     
    Catherine Zinga
     
  • Public relations
    Eva Simonet
    attache prasowy
  • Ewolucje kaskaderskie
    Lucien Abbet
     
    Philippe Calame
     
    Silvio Stoppa
     
  • Kierownictwo produkcji
    Gerard Ruey
     
  • Współpraca produkcyjna
    Heinz Dill
     
    Xavier Grin
     
    Olivier Zimmermann
     
    Nathalie Jaquinet
     
    Christine Hulin
     
    Helene Platel
     
    Florence Ruffetta
     
    Francois Ceselle
     
    Blez Gabioud
     
    Christian Manzoni
     
    Gisele Vuillaume
     
    Aline Corneille
     
    Dominique Lefevre
     
  • Script (Sekretariat planu)
    Genevieve Dufour
     
  • Współpraca producencka
    Yvon Crenn
     
    CAB Production Lozanna
     
  • Producent
    Marin Karmitz
     
  • Produkcja
    MK2 Productions SA
     
    France 3
     
    CAB Production Lozanna
     
     
  • Koprodukcja
    Television Suisse Romande
     
  • Współfinansowanie
    Canal+
     
     
  • Obsada aktorska
    Irene Jacob
    Valentine
    Jean-Louis Trintignant
    sędzia
    Frederique Feder
    Karin
    Jean-Pierre Lorit
    August
    Samuel Lebinan
    fotograf
    Teco Celio
    barman
    Marion Stalens
     
    Bernard Escalon
     
    Jean Schlegel
     
    Paul Vermeulen
     
     
    Jean-Marie Daunas
     
    Roland Carey
     
    Brigitte Raul
     
    Leo Ramseyer
     
    Nader Farman
     
    Cecile Tanner
     
    Anne Theurillat
     
    Neige Dolski
     
    Jessica Korinek
     
    Marc Autheman
     
    Juliette Binoche
     
    Julie Delpy
     
    Benoit Regent
     
     

Nagrody
schowaj

  • 1994
    Vancouver (Międzynarodowy Festiwal Filmowy)-Główna Nagroda "Air Canada"
  • 1994
    Bydgoszcz (od roku 2010; w latach 1993-99 Toruń; w latach 2000-09 Łódź) (Międzynarodowy Festiwal Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych "Plus Camerimage")-"Srebrna Żaba" w Konkursie Głównym
  • 1995
    Złota Taśma (Nagroda Koła Piśmiennictwa Filmowego SFP)-w kategorii: film polski
    za rok 1994
  • 1994
    Nagroda im. Georgesa Meliesa
  • 1994
    Los Angeles (Stowarzyszenie Krytyków Filmowych)
    w kategorii: film obcojęzyczny
  • 1994
    Nowy Jork (Stowarzyszenie Krytyków Filmowych)
    w kategorii: film obcojęzyczny
  • 1994
    Oscar (Nagroda Amerykańskiej Akademii Sztuki Filmowej)
    nominacja w kategorii: reżyseria
  • 1994
    Oscar (Nagroda Amerykańskiej Akademii Sztuki Filmowej)
    nominacja w kategorii: scenariusz oryginalny
  • 1994
    Oscar (Nagroda Amerykańskiej Akademii Sztuki Filmowej)
    nominacja w kategorii: zdjęcia
  • 1994
    BAFTA (Nagroda Brytyjskiej Akademii Sztuki Filmowej)
    nominacja w kategorii: najlepszy film
  • 1994
    BAFTA (Nagroda Brytyjskiej Akademii Sztuki Filmowej)
    nominacja w kategorii: reżyseria
  • 1994
    BAFTA (Nagroda Brytyjskiej Akademii Sztuki Filmowej)
    nominacja w kategorii: scenariusz oryginalny
  • 1994
    BAFTA (Nagroda Brytyjskiej Akademii Sztuki Filmowej)
    nominacja w kategorii: rola kobieca
    Irene Jacob
  • 1994
    Cezar (Nagroda Francuskiej Akademii Sztuki Filmowej)
    nominacja w kategorii: najlepszy film
  • 1994
    Cezar (Nagroda Francuskiej Akademii Sztuki Filmowej)
    nominacja w kategorii: reżyseria
  • 1994
    Cezar (Nagroda Francuskiej Akademii Sztuki Filmowej)
    nominacja w kategorii: pierwszoplanowa rola męska
    Jean-Louis Trintignant
  • 1994
    Cezar (Nagroda Francuskiej Akademii Sztuki Filmowej)
    nominacja w kategorii: pierwszoplanowa rola kobieca
    Irene Jacob
  • 1994
    Cezar (Nagroda Francuskiej Akademii Sztuki Filmowej)
    nominacja w kategorii: scenariusz
  • 1994
    Cezar (Nagroda Francuskiej Akademii Sztuki Filmowej)
    w kategorii: muzyka
  • 1994
    Valparaiso (MFF)-Główna Nagroda
  • 1994
    Złoty Glob (Nagroda Stowarzyszenia Prasy Zagranicznej w Hollywood)
    nominacja w kategorii: film obcojęzyczny
  • 1999
    Koniec wieku - ankieta "Polityki"
    6 miejsce wspólnie z pozostałymi częściami trylogii w ankiecie "Najciekawsze filmy polskie XX wieku"

Patrz także:
schowaj

2024.03.01 02:27:27
© 1998-2024 Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl jest bazą danych chronioną przepisami Ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz. U. 2001 nr 128 poz. 1402). Kopiowanie treści zawartych w serwisie bez zgody redakcji zabronione. Kopiowanie i wykorzystywanie fotosów oraz materiałów audiowizualnych zamieszczonych w serwisie bezwzględnie zabronione, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych przez prawo. Cytowanie fragmentów treści zawartych w serwisie wymaga zgody redakcji. W każdym przypadku konieczne jest podanie źródła w podpisie pod cytowanym fragmentem. W przypadku portali internetowych żródło musi być linkiem do serwisu filmpolski.pl.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl działa na podstawie art. 2 Ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. 2018 poz. 1000).
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl współpracuje z TVN w zakresie publikacji promocyjnych materiałów audiowizualnych. Administratorem danych pozyskanych w związku z emisją tych materiałów jest TVN.

Informacja o zasadach publikacji linków i danych adresowych w serwisie filmpolski.pl w ramach pakietu premium.

Ta strona używa plików cookie. Zapisywanie plików cookies można zablokować, zmieniając ustawienia przeglądarki.